Kapelusze i bielizna

Nie wygląda pani na kobietę, która krochmali bieliznę. Atam, pralka mi się źle kojarzy. Ludzie uwielbiają wdeptać sobie gwóźdź w nogę, tak właśnie postępują zaciągając kredyt. Później tylko surowica lub tężec. Pani woli rozmowę o męskich kapeluszach. Kapelusz dla mężczyzny, proszę pani, to jak dzwon dla kościoła. Dzwon bije, żyje, dźwiękiem wielbi Pana. Kościół bez dzwonu, to jak mężczyzna bez kapelusza. Kapelusz dla mężczyzny, to jak okręt na morzu. Pani popatrzy na morski horyzont – nuda. Jeśli na widnokręgu jest okręt – od razu inaczej imaginacja pracuje, libido to się nazywa. Mężczyzna musi przenosić kapelusz. Nudzą mnie ludzie z prostymi włosami. Zna pani piosenkę:

Czasem dnem okręt o grunt morski trąci

Czasem majtek swawolny na pokładzie liną cięgi bierze

Czasem trunek żołądkowi i wątrobie nie bardzo służący

Czasem beczka, czasem kibić w tali nie dość pełnoletnia...

Już dobrze, przestaję. Doły proszę pani, to ja mam pod kolanami. Chodźmy nad rzekę, skarpa otrawiona. Proszę pani, kotwicę to o księżyc zahaczyć trzeba. W górę! Zdaje się pani, pani nie nadąża, pani się nie trapi. Kupimy z odłożonych pieniędzy kostki do gry w sklepie z grami. Ułożymy nowe, wspaniałe wyrazy, dziesięć tysięcy opowieści przed nami. Mówiłem, skarpa nad rzeką otrawiona, jakie tam gałęzie uplątane. Pani nie nadąża. O, oto nasz sklep z planszówkami.


                                           

Idzie pani?

W życiu, proszę pani, trzeba się namrugać. Znękane ciało? Ależ proszę pani, ciało lubi być nękane. Weźmy dajmy na to lato, wzrok domaga się wilgoci. Albo zima, słyszała pani o nudziarzach do wynajęcia? Proszę pani, ja nie zaczepkuję. Pani zaraz w jakieś dzwony dalekonośne uderza, co to serce... co ma do tego serce? Korzonki rwą, kolana strzykają, ale mrugać trzeba. Trzeba stroić gitarę. Wychodzę z domu bez żadnego zadania. Reszta, proszę pani, jest mruganiem. Kto się nauczy, ten miałczy i mruczy. Taka naśmieszka. Umówiono mnie w Wydawnictwie Idą Parami. Idzie pani?

Opowieść mężczyzny, który zarabia, śpiąć

Wydrukowali moją książkę. Zapraszam do lektury.

Udany motyw

Konduktor roznosi po przedziałach

woń tanich perfum i klaszcze dziurkaczem

Rozpoznajemy to, co powtarza się

gadające kobiety lub udany motyw

Nie jedziemy sami, dlatego nie krzyczymy, nie bekamy,

nie pierdzimy – mówi wychowawca kolonii karnej

Dzieci wiozą w uszach piasek z Międzyzdrojów

do Warszawy, puentują znajomości

Przepraszam, nie przedstawiłem się:

jestem podróżnym. Z konduktorem

To jest tak, że on nie robi dziurek,

tylko urządzeniem odciska pieczątki

Ale klaszcze dziurkaczem jest lepsze

Neptek

Znużony neptek na podwórku

wymyślił coś, o czym szybko

nie powie

Ha! Ale was nabrałem,

przecież nie ma już podwórek

Pogłębienie

Omdlenia godnych wrażeń nie oczekuję, kupując koszulę.
Zmysłu, sensu, spotkania nowego rodzaju uśmiechu obsługi –
owszem. Nomen omen w Esprit sprzedawczyni, nie wiem –
profesjonalnie czy po ludzku – powiedziała:
w piątek będzie pogłębienie przeceny.